Cruel betrayal

People get corrupted under corrupt rulers. The irregularities of the Karuvannur Cooperative Bank are far beyond imagination. Siphoning over Rs 50 cr from 46 bank loans by a single person is amazing

There are over 3,000 cooperative banks statewide, and these banks are run by political parties. If the party leaders are corrupt, the followers also seek the same path. It is therefore very urgent to take a close look at the entire cooperative banking sector in the state, otherwise the people who have deposited their hard earned money in these banks will lose it forever.

Money and corruption ruin the state. Crooked politicians betray the working class by treating them like sheep. This modern sheep receives fodder in the form of occasional food kits.

K A Solaman

സമാധാനം- കഥ

#സമാധാനം

അതെ, സംശയമില്ല, അന്നു പള്ളി വൈദ്യുതീകരിച്ചിരുന്നില്ല. വൈദ്യുതിയും വിളക്കുകളും വരുന്നത് പിന്നീടാണ്. ഫാൻ വരുന്നത് അതിനും എത്രയോ കാലത്തിനു ശേഷം.

തങ്കി സെൻ്റ് മേരീസ് പള്ളിയുടെ കാര്യമാണ് പറഞ്ഞു വരുന്നത്. പള്ളിക്കകത്ത് കറണ്ട് വന്നത് എന്നാണെന്നു കൃത്യമായി ഓർമ്മയില്ല 1964 ലോ മറ്റോ ആകണം, കൃത്യമായ തിയതി ഓർമ്മയുള്ളവർ പറയട്ടെ.400 കൊല്ലം പഴക്കമുള്ള പള്ളിയാണെങ്കിലും വൈദ്യതിക്ക് അവിടെ പത്തറുപതു കൊല്ലത്തെ ചരിത്രമേയുള്ളു.

അഞ്ചിലോ ആറിലോ പഠിക്കുമ്പോഴാകണം. പള്ളിക്കകത്ത് വയറിംഗ് നടക്കുമ്പോൾ പോയി നോക്കി നിന്നിട്ടുണ്ട്. സ്കൂളിൽ നിന്ന് പള്ളിയിലേക്ക് ഒറ്റ ഓട്ടത്തിനെത്താം. വയറിംഗ്കാരൻ്റെ കലാവിരുത് കണ്ട് ഭാവിയിൽ ആരംഗത്തു ചുവടുറപ്പിച്ചാലോ എന്നൊരു മോഹവും തോന്നാതിരുന്നില്ല.

വൈദ്യുതി വരുന്നതിനു മുമ്പ് സക് റാ  രിയിലും പുറത്തും വെളിച്ചം വിതറിയിരുന്നത് വലിയ കാലുകളിൽ സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന മെഴുകുതിരികളാണ്. പളളിക്കകം പ്രകാശമാനമാക്കാൻ കുറ്റൻ തൂണുകളിൽ സ്ഥാപിച്ച മെഴുകുതിരി തട്ടുകളുണ്ട്. ഈ തട്ടുകളെല്ലാം അർദ്ധഗോളാക്വതിയലുള്ള വലിയ ചില്ലു പാത്രങ്ങളിലാണ് സംരക്ഷിച്ചിരുന്നത്.  കാറ്റടിച്ചാലും മെഴുകുതിരികൾ അണഞ്ഞു പോകില്ലായിരുന്നു.

പകൽ കുർബ്ബാനകളിൽ തൂണുകളിലെ വിളക്കുകൾ തെളിക്കുമായിരുന്നില്ല. ക്രിസ്മസ്, ഈസ്റ്റർ രാവുകളിൽ ഇവയെല്ലാം പ്രകാശിച്ചു നില്ക്കുന്നതു കാണാൻ നല്ല രസമായിരുന്നു. തൂണുകളിലെ വിളക്കുകൾ തെളിക്കുന്നതും കെടുത്തുന്നതും ശ്രമകരമായ ജോലിയായിരുന്നു. കപ്യാർ മത്തായി സാർ ഒരു നിയോഗം പോലെ ഈ ജോലി നിർവഹിച്ചിരുന്നു. 

കപ്യാർ മത്തായി സാറിന സാറെന്നു ചേർക്കാതെ വിളിക്കാനാവില്ല. സ്കൂൾ എൽ പി വിഭാഗത്തിൻ്റെ ഹെഡ്മാസ്റ്റർ കുടിയിരുന്നു അദ്ദേഹം. മത്തായി സാറിനോട് എനിക്കു വളരെ വലിയ കടപ്പാട് ഉണ്ടെങ്കിലും അദ്ദേഹം എൻ്റെ ഹെഡ്മാസ്റ്റർ ആയിരുന്നില്ല. തങ്കി സ്കൂളിൽ ഞാൻ പഠിക്കാൻ ചേർന്നത് അഞ്ചാം ക്ളാസ് മുതലാണ്. ഒന്നു മുതൽ നാലുവരെ കോനാട്ടുശേരി ഗവ.എൽ പി സ്കൂളിലെ പഠനത്തിനു ശേഷമാണ് തങ്കി സെൻ്റ് ജോർജ് യു പിയിൽ ഞാൻ ഉപരിപഠനത്തിനെത്തുന്നത്.

പറഞ്ഞു കൊണ്ടുവന്നത് മെഴുകുതിരി ക്കാലുകളെ കുറിച്ചാണല്ലോ? സാക്റാരിയിൽ ഉയരത്തിൽ സൂക്ഷിച്ചിട്ടുള്ള മെഴുകുതിരികൾ കത്തിക്കാൻ ഒരു ഇരുമ്പുകമ്പിയുണ്ട്. കമ്പിയുടെ അറ്റത്ത് മെഴുകുതിരി ഹോൾഡറും പ്ളാവിലക്കുമ്പിൾ പോലെ തിരി അണക്കാനുള്ള ഒരു സംവിധാനവുമുണ്ട്. കുമ്പിൾ തിരിക്കു മുകളിൽ ചേർത്തു പിടിച്ചാൽ ഓക്സിജൻ കിട്ടാതെ അണഞ്ഞുപോകും. തീ കത്തുന്നതിന് ഓക്സിജൻ വേണം, സ്കൂളിൽ പഠിപ്പിച്ചതാണ്.

കുർബ്ബാനയ്ക്കുമുമ്പു് തിരികൾ കത്തിക്കാൻ കമ്പിയിലെ ഹോൾഡറിൽ ചെറിയ തിരിi കത്തിച്ചു വെയ്ക്കും. കൊടുത്താനായി കുമ്പിളും ഉപയോഗിക്കും.

ഞായറാഴ്ചകളിൽ പള്ളിയിൽ നേരത്തെ എത്തുകയും താമസിച്ചു പോരുകയും ചെയ്യുന്നതിനാൽ ഈ തിരികൾ കത്തിക്കുന്നതും കെടുത്തുന്നതും ഞാൻ എത്രയോ പ്രാവശ്യം നോക്കി നിന്നിരിക്കുന്നു. ഒന്നു രണ്ടു തവണ തിരികെടുത്താൻ സാർ അനുവദിച്ചിരുന്നു. പക്ഷെ അദ്ദേഹം ചെയ്തിരുന്ന വേഗത്തിലും ഭംഗിയിലും ഞങ്ങൾക്കാർക്കും അതു ചെയ്യുവാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല.

അങ്ങനെ പണ്ടു സിനിമാകൊട്ടകയിൽ ഒടുക്കം ജനഗണമന കേൾക്കുന്നതു പോലെ കുർബ്ബാന കഴിഞ്ഞ് മെഴുകതിരികൾ ഇരുമ്പുകമ്പിയിലെ കുമ്പിൾ കൊണ്ടു് അണക്കുന്നത് കാണുന്നത് ഞങ്ങൾക്ക് പ്രത്യേകിച്ച് എനിക്കു ഒരു ശീലമായി. 

ഏതെങ്കിലും ആഴ്ച അതു കാണാനായില്ലെങ്കിൽ എനിക്ക് യാതൊരുവിധ സമാധാനവുമില്ലായിരുന്നു.

കെ എ സോളമൻ

ഒരുകോഫീഹൗസ്അപാരത - കഥ

#ഒരുകോഫീഹൗസ്അപാരത - കഥ

ഇതഃപര്യന്തമുള്ള എൻറെ നിരീക്ഷണത്തിൽ ഞാൻ മനസ്സിലക്കിയത്  കേരളത്തിൽ ഇന്ത്യൻ കോഫീ ഹൗസുഷോപ്പുകളിൽ നിന്ന് ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നവരെല്ലാം തടിയന്മാരും തടിച്ചികളുമാണെന്നാണ് സൂര്യകാന്തി എണ്ണയിൽ  പാകം ചെയ്ത ഭക്ഷണങ്ങൾ നിരന്തരംകഴിക്കുന്നതിനാലാകാം ആളുകൾ ഇങ്ങനെ സ്ഥൂല ശരീരികൾ ആകുന്നത്. ഇതിന് യാതൊരു വിധ ശാസ്ത്രീയ തെളിവും എനിക്കില്ല, വെറും തോന്നലുകൾ മാത്രം.

സൂര്യകാന്തി എണ്ണയിലാണ് അവർ വറുക്കലും പൊരിക്കലും വാറ്റലുമൊക്കെ നടത്തുന്നത്. കേരകൃഷിയുടെ പ്രോത്സാഹനമാർത്തിട്ടാകാം വെളിച്ചെണ്ണ കോഫീ ഹൗസിൻ്റെ ഏഴയലത്ത് കയറ്റില്ല.

മസാല ദോശ. ഗീ റോസ്റ്റ് , വാഴയ്ക്കാപ്പം തുടങ്ങി എല്ലാം പ്രപ്പയർ ചെയ്യുന്നത് സൂര്യകാന്തി എണ്ണയിലാണ്. അകാര്യം ബോർഡെഴുതി അവിടെ പ്രദർശിപ്പിച്ചിട്ടുമുണ്ട്. ജപ്പാൻ കുടിവെള്ളം ഉപയോഗിക്കുന്നുവെന്ന ബോർഡ് വരെ യുണ്ട്. ഇതു കണ്ടാൽ തോന്നും അടുത്ത കാലം വരെ ജപ്പാൻ, കുടിവെള്ളം ഉപrയാഗിച്ചിരുന്നില്ലന്ന് .

 അതെന്താലും തർക്കങ്ങൾക്കൊന്നും കോഫീ ഹാസ് മാനേജ്മെൻ്റ് ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല അതു കൊണ്ടാണ് അനവധി ബോർഡുകൾ അവിടവിടെ സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്നത്.

ശരീരഭാരം സാമാന്യ മള്ളതിനാലും കുറച്ചു കാലം കൂടി ജീവിച്ചിരിക്കുന്നതു കാണാൻ ആഗ്രഹമുള്ളതിനാലും ഭാര്യയുടെ കൃത്യമായ നിർദ്ദേശമുണ്ട് വല്ലിടത്തും കേറി ആവശ്യമില്ലാതെ വെട്ടി വിഴുങ്ങതെന്ന്.

അതുകൊണ്ട് ഇപ്പോൾ അവിടം സന്ദർശിക്കുന്നത്  ഒരു കപ്പ് ചായയോ കോഫിയോ  കുടിക്കുന്നതിനു വേണ്ടിമാത്രമാണ്.

അങ്ങനെ ഇരിക്കെയാണ് കൊറോണ എന്ന മഹാമാരി പൊട്ടി പ്പുറപ്പെട്ടത്. പടർന്നു പിടിക്കുന്ന രോഗം കൊറോണ യാണോ കോവി ഡാണാ , മെയ്ഡ് ഇൻ ചൈനയാണോ എന്ന് തിരിച്ചറിയും മുമ്പ് ഇന്ത്യൻ കോഫീ ഹൗസുകൾ പൂട്ടിച്ചു. ചായ കുടിയും മുടങ്ങി.

കോവിഡ് വ്യാപകമായതോടെ,  അനു വാദം കിട്ടിയതിനാൽ കോഫി ഹൗസ് രണ്ടു മാസമായി തുറന്നു പ്രവർത്തിക്കാൻ തുടങ്ങി. അതോടെ ചായ കുടിയും ഞാൻ പുനരാരംഭിച്ചു. 

 മാസ്ക്, സാനിറ്റൈസർ  തുടങ്ങിയ അനുസാരികളുമായിട്ടാണ് യാത്രയെങ്കിലും കോഫീ ഹൗസിൽ കയറുമ്പോൾ ഇവ രണ്ടും ഉപയോഗിക്കണം. അതും നമ്മുടെ സ്വന്തം സാനിറ്റൈസർ പറ്റില്ല, അവരുടേതു തന്നെ കൈയിൽ പുരട്ടണം

കോവിഡ് ജാഗ്രത തുടരുമ്പോഴും ആളുകൾ കോഫി ഹൗസ് ഇപ്പോൾ കൂടുതലായി സന്ദർശിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. കഴിഞ്ഞ ദിവസം കോഫീ ഹൗസിൽ എത്തി സാനിറ്റൈസർ പുരട്ടി ക്കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ എനിക്കൊപ്പം എത്തിയ ഒരു കസ്റ്റമർ  മാസ്ക് അഴിച്ചുമാറ്റി സാനിറ്റൈസർ തൻ്റെ നരച്ചതാടി മീശയിലും മുടിയിലുംതടവുന്നതു കണ്ടു.  എനിക്കെന്തോ സംശയമുണ്ടെന്ന് തോന്നിയതിനാലാവണം എന്നെ ബോധവൽക്കരിച്ചു കൊണ്ട് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു " വയറസാണ്, മൈക്രോ ഓർഗാനിസം, എവിടെ വേണമെങ്കിലും പറ്റി പിടിച്ചിരിക്കാം ". അദ്ദേഹം  വിവരവും വിദ്യാഭ്യാസവുമുള്ള ആളാണെന്നു എനിക്കു തോന്നുകയും ചെയ്തു.

 പല തവണ ചായ കുടിച്ച് ബോറടിച്ചതു കൊണ്ടാവണം അന്നെനിക്ക് കോഫി കുടിക്കാനാണ് തോന്നിയത്. ഒരു വെറൈറ്റി, അത്രേയുള്ളൂ. 

സാമൂഹ്യ അകലം പാലിച്ച് കസേരയിൽ ഇരുന്ന് അല്പനേരം പിന്നിട്ടപ്പോൾ തലപ്പാവുകാരനെത്തി ഓർഡർ വാങ്ങാൻ. പതിവു കാണുന്ന ആളല്ലായിരുന്നു അന്ന്.

" വൺ കോഫീ, പ്ളീസ് "

" വിത്തൗട്ട്, സേർ? "

"നോ, വിത്ത് "

"ഓ കേ, സേർ "

തിരികെ പോകുന്ന വഴിയിൽ തലപ്പാവുകാരനെ  സാനിറ്റൈസർ താടിയിൽ തൂവിയ ആൾ തടഞ്ഞു നിർത്തി ചോദിച്ചു.

" എന്തുണ്ട്‌ കഴിക്കാൻ?"

"മസാല ദോശ, ഗീ റോസ്റ്റ്,  പൂരീമസാൽ, വട, ബീഫ് റോസ്റ്റ്, ബീഫ് ഫ്റൈ, മുട്ട റോസ്റ്റ്, വാഴയ്ക്കാപ്പം, സ്ക്രാംബിൾഡ് എഗ് ഓൺ ടോസ്റ്റ്, ബ്രഡ് ജാം ... "

" ഒരു മസാല ദോശ "

എല്ലാവരുടെയും ഗതികേട് ഇതാണ്, മസാല ദോശ മാത്രമേ ഓർക്കു

" ഡിങ്ക് സ്, കുടിക്കാൻ ?"

"ചായ "

അധികം വൈകിയില്ല, എൻ്റെ കോഫീ മേശപ്പുറത്ത് എത്തി. കോവിഡ് പ്രോട്ടോക്കോൾ കണക്കിലെടുത്തു ഇടതു കൈയ്യിൽ എടുത്തു കപ്പിൻ്റെ പുറകുവശം ഞാൻ ചുണ്ടോടു ചേർത്തു.  കപ്പിൻ്റെ മറ്റു വശങ്ങളിലെല്ലാം വയറസ് പറ്റിപ്പിടിച്ചിരിക്കാൻ സാധ്യതയുള്ളതിനാലാണ് കപ്പിൻ്റെ പിടിഭാഗം ഞാൻ ചുണ്ടോടു ചേർത്തത്.

ബില്ലിലേക്ക് ഞാൻസൂക്ഷിച്ച നോക്കി, ശരിയാണ്, ചായ തന്നെ. ജീ എസ് റ്റി, എ എസ് റ്റി,  ഐസക് റ്റി എല്ലാം കയറ്റി ബിൽ തുക 11 രൂപാ 49 പൈസ. റൗണ്ട് ഓഫ് 11 രുപ .

11 രൂപാ കൗണ്ടറിൽ കൊടുത്ത് കിറുമ്മാതെ ഞാൻ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. തലപ്പാവുകാരൻ എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. എൻ്റെ കാഫി കുടിക്കാൻ പോകുന്ന  സാനിറ്റൈസർ താടിക്കാരൻ്റെ വിധി ഓർത്തപ്പോൾ വിവരണാതീതമായ ഒരു മനഃസ്സുഖം എനിക്കനുഭവപ്പെടുകയും ചെയ്തു.

കെ എ സോളമൻ