#ഈ #മണ്ണിൽതന്നെ #ജീവിതം
കവിത
ഇരുൾ തിങ്ങിയ മുറിയിൽ
ആരോടും മിണ്ടാതെ
ഏകനായിരിക്കേണം,
ഇരുന്നു കഴിയുമ്പോൾ അറിയാം
ഭയാനകമായിരുന്നു ആ നിമിഷങ്ങളെന്ന്.
മൗനസാഗരചിന്തയിൽ മുഴുകണം
മുനിമാരെപോലെ
ഹൃദയമൗനങ്ങളോട്പറയണം
കരയാനിനി നേരമില്ലെന്ന്
ഞാൻ അതു കേട്ടു, ഇപ്പോഴും കേൾക്കുന്നു
പാവങ്ങളുടെ കരിച്ചിൽ
കിടപ്പാടം നഷ്ടപ്പെടുമെന്ന ചിന്ത
പോലീസ് സൈറണുകളുടെ ഭീഷണി
നെയിംപ്ളേറ്റില്ലാ പോലീസ് ഭ്രാന്ത്.
കോവിഡ് ബാധപോൽ കേരളമെമ്പാടും
നിറയുന്നു കുറ്റികൾ,
പിഴുതെറിയുന്നു ജനങ്ങൾ
ഭീഷണി മുഴക്കലുകൾ
മുകളിൽ പോലീസ് ഹോണുകൾ സ്റ്റേഡിയത്തിൽ പൗരമുഖ്യരുടെ
ആഹ്ലാദപ്രകടനങ്ങൾ
സുഗന്ധവ്യഞ്ജന സ്റ്റോർപോൽ
നടിമാർ ചാനലിൽ വിലസുന്നു
മിനിസ്കർട്ടും ഹാഫ് സ്കർട്ടും ധരിച്ച് .
ഗർജിക്കുന്നു, പോകണം
കാസർ ടു കന്യാകുമാരി
ഒൺലി ഫോർ അവേഴ്സ്
വേണം കെ റെയിൽ:
വിധിക്കപ്പെട്ടവർ പറയുന്നു
വിട്ടു തരില്ലെരിക്കലും
ഞങ്ങളുടെ മണ്ണും മണവും കിടപ്പാടവും .
ഞങ്ങൾക്കും ജീവിക്കണം
ഞങ്ങൾ പോകുന്നു സന്താപത്തിലേക്ക്
ചിറകരിഞ്ഞാലും പറക്കും.
നുള്ളി എറിഞ്ഞാലും തളിർക്കും പൂക്കും, എങ്ങാട്ടുമില്ല.
ഈ മണ്ണിൽ തന്നെ ജീവിതം,
ഈ മണ്ണിൽ തന്നെ മരണം
- കെ എ സോളമൻ
