പി പി പി കലാസാഹിത്യസമിതിക്കു പേരിനു ഒരു എക്സിക്യൂട്ടിവു കമ്മിറ്റിയുണ്ട്. നമ്മുടെ ചില രാഷ്ട്രീയ പാര്ട്ടികളുടേത് മാതിരി പ്രസിഡെന്റ്, സെക്രട്ടറി തുടങ്ങി എല്ലാവരും നോമിനേറ്റ് ചെയ്യപ്പെട്ട അംഗങ്ങളാണ്. സ്വയം നോമിനേറ്റ് ചെയ്താണു പൂക്കോയ തന്നെ സമിതിയുടെ സെക്രട്ടറി ആയത്. തങ്ങളൊക്കെ ഏതൊക്കെ സ്ഥാനങ്ങളാണ് അലങ്കരിക്കുന്നതെന്ന് കമ്മിറ്റിയംഗങ്ങള് അറിയുന്നതു തന്നെ പൂക്കോയ പറയുമ്പോളാണ്. ഇന്ന് പ്രസിഡെന്റ് ആയി ഇരിക്കുന്നവന് നാളെ ആ സ്ഥാനത്തുണ്ടോ എന്നറിയാന് പൂക്കോയയോടു തന്നെ ചോദിക്കണം. അതുകൊണ്ടാണ് ചെയര്മാനാക്കാം എന്ന ഓഫര് വന്നപ്പോള് പോലും അത് വേണ്ടെന്ന് രാമന് നായര് പറഞ്ഞത്.
മാസത്തില് ഒന്നു വെച്ചാണ് സാഹിത്യ സംഗമങ്ങള്. അത്യാവശ്യ സന്ദര്ഭങ്ങളില് അത് രണ്ടിലേയ്ക്കും മൂന്നിലേയ്ക്കും നീളും. ഡിമാന്ഡ് അനുസരിച്ചു പരിപാടിയില് മാറ്റം വരുത്താനും മാറ്റിവെയ്ക്കാനും സെക്രട്ടറിക്ക് അധികാരമുണ്ട്.
ഇക്കഴിഞ്ഞത് 152-മത് പരിപരിപാടി. സാഹിത്യ സൃഷ്ടികളുടെ അവതരണത്തോടൊപ്പം അഞ്ചു സാഹിത്യ നായകരെ ഷാള് പുതപ്പിച്ച് ആദരിക്കുകയും ചെയ്തു.
പൂക്കോയയുടെ വേദികളിലില് ആര്ക്കും എന്തും എഴുതി ക്കൊണ്ടുവന്നു വായിയ്ക്കാം. മുന്പരിചയംപോലും വേണമെന്നില്ല. വഴിയേ പോയചിലമദ്യപര് വരെ കവിത ചൊല്ലിപ്പോയ അവസരങ്ങള് ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. അവതരിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന രചനകള്ക്ക് മുന്കൂട്ടി സെന്സറിങ്ങ് ഇല്ല. അതുകൊണ്ടു തന്നെ “ വായില് തോന്നുന്നത് കോതയ്ക്ക് പാട്ട്” എന്ന മട്ടിലാണ് പലരുടെയും എഴുത്ത്. സെന്സറിങ് ഏര്പ്പെടുത്താമെന്ന് വെച്ചാല് ചിലര് പിന്നീട് വരില്ല. സമിതി നടന്നു പോകണമല്ലോ?
രാമന് നായര് സമിതിയുടെ സ്ഥിരസാന്നിധ്യമാണ്. സൃഷ്ടി അവതരിപ്പിക്കാനുള്ള താല്പര്യം കൊണ്ടല്ല, അവ വായിക്കുന്നത് കേള്ക്കാന്വേണ്ടിയാണ് മുടങ്ങാതെ എത്തുന്നത്. ചിലരുടെയൊക്കെ കവിത കേട്ടാല് അന്നും പിറ്റേന്നും നല്ല ഉഷാറായിരിക്കും.
ഇക്കവിത “ ഇങ്ങോട്ട് വന്നപ്പോള് ബസ്സിലിരുന്നു രചിച്ചതാണ്” എന്നൊക്കെ ചില കവികള് തങ്ങളുടെ വൈദഗ്ദ്യം വിളിച്ച് പറയുന്നതു കേള്ക്കാന് നല്ല രസമുണ്ട്. അത് പോട്ടെന്നു വെക്കാം. സഹിക്കാന് പറ്റാത്തത് മുതുക്കന്മാരായ ചില കവികളുടെ ശൃംഗാര കവിതകളാണ്. വെണ്ണയും വെണ്മണിയും തോല്ക്കും മട്ടിലാണ് യുവതികളുടെ അംഗപ്രത്യംഗ വര്ണ്ണന. ഇതൊക്കെ കേള്ക്കുമ്പോള് കോല്മയിര് കൊള്ളുന്നതുകൊണ്ടാണ് അന്നേ ദിവസം രാത്രിയില് രാമന് നായര്ക്ക് ഉറങ്ങാന് പറ്റാതാവുന്നത്.കോല്മയിര് ഉറക്കം കെടുത്തും. വയസ്സറുപത് പിന്നിട്ടിട്ടും രാധയായി വേഷം കെട്ടുന്ന കിളവി മാരുമുണ്ട് കവികളില്.
പ്രതിമാസസംഗമങ്ങളില് ഷാള് അണിയിച്ചു കവികളെ ആദരിക്കുന്ന ഏര്പ്പാട് പൂക്കോയ തുടങ്ങിയത് സമീപകാലത്താണ്. ആദരം കിട്ടുന്നത് കവികള്ക്കെല്ലാം സന്തോഷമുള്ള കാര്യമാണ്. ഇങ്ങനെ ആദരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് രണ്ടു പ്രയോജനംമുണ്ടെന്ന് പൂക്കോയ. ഷാളിനും ചായയ്ക്കുമുള്ള പണം അവര് തന്നെ മുടക്കുമെന്നുള്ളത് ഒന്നാമത്തെ കാര്യം. രണ്ടാമതായി ആദരം കിട്ടുന്ന എല്ലാകവികള്ക്കും അവരുടേതായ സമിതികളുണ്ട്. അവിടെയെല്ലാം പൂക്കോയയെ വിളിച്ച് തിരികെ ആദരിക്കുകയും ചെയ്യും. റിട്ടേണ് ആദരവില് പൂക്കോയയ്ക്ക് മുടൊക്കൊന്നുമില്ല. ചിലര് തന്നെ ആദരിക്കുമ്പോള് മറ്റുചിലര് തന്നെ അനുമോദിക്കുകയാണെന്ന് പൂക്കോയ. ആദരവും അനുമോദനനവും ഇക്കൂട്ടരെ സംബ ന്ധിച്ചിടത്തോളം ഒന്നുതന്നെ. എന്നു വെച്ചാല് ഹെഡ്മാസ്റ്റര് വിദ്യാര്ഥികലെ അനുമോദിച്ചാലും, വിദ്യാര്ത്ഥികള് ഹെഡ്മാസ്റ്ററെ ആദരിച്ചാലും വലിയ വ്യ്ത്യാസമില്ല. രണ്ടും ഒന്നു തന്നെ!
തങ്ങളെ ആദരിക്കണം ആദരിക്കണം എന്നു മുടങ്ങാതെ ആവശ്യപ്പെടുന്ന കവികളോട് പൂക്കോയ പറയുന്നതിങ്ങനെ.”. ഓരോ മാസവും 5 പേരെ വീതമാണ്പരിഗണിക്കുന്നത്.. നിങ്ങള് തന്നെ തീരുമാനിക്ക് ആദരവ് വേണോ അനുമോദനം വേണോ എന്ന്. എല്ലാവ്ര്ക്കുമുള്ള ഷാള് അടുത്തുള്ള ജൌളിക്കടയില് സ്റ്റോക്കുണ്ട്. എല്ലാവരെയും ആദരിക്കുന്നുമുണ്ട് ആരും തിടുക്കം കാട്ടരുത് പ്ലീസ്”
-കെ എ സോളമന്