ചുവന്ന ചക്രവാളം -കവിത

#ചുവന്ന #ചക്രവാളം - കവിത

സന്ധ്യയിൽ നീലാംബരം ചുവന്നു തുടുത്തു,

എരിയുന്ന കനൽ, തീപിടിച്ച സ്വപ്നം.

സൂര്യനും ഭൂമിയും കണ്ടുമുട്ടുന്നിടത്ത്

ഊഷ്മളമാം ദിനത്തിൻ്റെ അവസാന ശ്വാസം.

തിളക്കത്തിൻ കീഴെ, ലോകം ശാന്തമാകുന്നു,

പ്രകൃതിയുടെ നെഞ്ചിൽ നീളെനിഴലുകൾ 

മേഘങ്ങൾ, തീജ്വാലകൾ പോലെ, 

ത്ധടിതിയിലും വീതിയിലും ഒഴുകുന്നു,

നക്ഷത്രങ്ങൾ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഒരു കടൽ.

കാറ്റ് മൃദുവായി വീശുന്നു, വായു കുളിർകോരുന്നു, നിശ്ചലമാണ്ചക്രവാളം 

എന്നിട്ടുമെന്തേ സമയം നിശ്ചലമാകുന്നില്ല?

വെളിച്ചത്തിൻ്റെ ആലിംഗനത്തിന് ഒരു ചുവന്ന വിടവാങ്ങൽ,

രാത്രി സ്വന്തം സ്ഥാനാരോഹണത്തിനായി പതുക്കെ .

ഈ ഹ്രസ്വപ്രകാശത്തിൽ, ഭൂമി നെടുവീർപ്പിടുന്നു,

വിടപറയുന്നതിന് മുമ്പ് ഒരു ക്ഷണിക ചുംബനം.

ചുവന്ന ചക്രവാളം എന്നെ അടുത്തേക്ക് വിളിക്കുന്നു,

നിശ്ശബ്ദമായ ഒരു വാഗ്ദാനം, സ്ഫടികം പോലെ വ്യക്തം.

കെ എ സോളമൻ